Verontrust door nieuwe wetgeving

Ik wil jullie dit geluid uit de branche niet onthouden:

Door Valentijn Bras
Sinds enkele dagen proberen wij ons voor te bereiden op de per 1 januari 2010 veranderende situatie in de kinderopvang en de daarbij horende toeslagregelingen. Nog geen drie maanden voor de overgang naar de nieuwe regelingen, weet ook de wetgever zelf blijkbaar nog steeds niet precies welke regels en eisen zij aan de toeslag gaat stellen. Op de site van postbus 51 bijvoorbeeld, het digitale informatieloket van de overheid, staat op diverse plekken nu nog steeds vermeld dat precieze regelingen "in het najaar van 2009 bekend zullen worden gemaakt". Als ouders van twee kleine kinderen zitten wij regelmatig met de handen in het haar bij zoveel onvermogen om tot begrijpelijke en praktische regelgeving te komen.

Zo kan onze geweldige oppas (tegenwoordig "gastouder" genoemd), die al sinds de geboorte van ons eerste kind twee dagen in de week opvang bij ons thuis verzorgt, dit vanaf januari niet meer doen, omdat één van de nieuwe regels voorschrijft, dat een gastouder nog maar op één plek opvang mag geven. Of bij de "vraagouders" thuis, of in het eigen huis van de gastouder. Omdat wij onze oppas "slechts" twee dagen in de week werk kunnen aanbieden, past zij nu ook nog bij een ander gezin thuis op, om zo in haar eigen inkomen te kunnen voorzien. Een bewuste kwalitatieve keuze voor de persoonlijke aandacht en opvang van (zeer) jonge kinderen in het eigen huis wordt zo door de overheid de kop ingedrukt. We worden hiermee gedwongen om onze jonge kinderen naar een crèche te brengen. Wat is precies het nut van deze "1-locatie" regel?

Daarbij komt nog dat er vanaf 1 januari 2010 allerlei andere, sterk verslechterde regelingen gaan gelden voor opvang aan huis (danwel op een andere locatie dan de crèche).

Ten eerste wordt er minder vergoed ("toeslag" uitbetaald ) dan wanneer je je kind naar de crèche brengt. Voor thuisopvang wordt maximaal 5 euro per uur vergoed, versus 6,25 euro per uur bij crècheopvang. Ook is aan alle kanten raadselachtig wat de wetgever hierbij gedacht heeft, want:
A) wie kan er zelfs bij full time werk leven van 160 uur per maand x 5 euro, is 800 euro per maand, bruto?
B) waarom wordt er bij crècheopvang wel op basis van 6,25 euro per uur vergoed voor de opvang van 9-12 kinderen in een groep met meestal 2-3 leidsters? Reken je dat om, dan komt dat neer op bijna het vijfdubbele per leidster per uur!

Ten tweede worden aan de gastouder per komend jaar eisen gesteld die min of meer gelijk zijn aan de eisen die gesteld worden aan "professionele" opvang; leidsters in een crèche dus. Natuurlijk is hierbij de gedachte de opvang verder te professionaliseren en daar is op zich ook niets op tegen. Zeker in de grote steden is de praktijk natuurlijk wel anders. Iedereen met kinderen op de crèche kent de situaties waarin het verloop zeer groot is, ziekteverzuim wordt opgevangen met (zeer welwillende, maar niet professionele) uitzendkrachten etc.

Bovendien en vooral is hierbij ook te bedenken dat er aan de gastouder eisen worden gesteld, die aan geen enkele ouder in Nederland worden gesteld. De GGD moet één en ander gaan controleren, hetgeen natuurlijk onuitvoerbaar en geldverslindend is. Laten we dit geld dus liever besteden aan de gaten in de maatschappelijke zorg!

Gastouderschap betaalt bovendien nu al zo slecht, dat automatisch alleen hooggemotiveerde (vooral) dames er met liefde en passie hun beroep van maken. Deze mensen worden door de nieuwe regelgeving volledig onnodig hun beroep uitgejaagd, omdat er aan de nieuwe eisen bijna niet meer te voldoen is. Door de duidelijke financiële verslechteringen worden de vraagouders bovendien min of meer gedwongen hun kinderen naar een crèche te doen en de arbeidsverhouding met de gastouder op te zeggen.

Toch bijzonder dat dezelfde regering, die voor het eerst aantrad met een Minister voor Jeugd en Gezin en de opvangregelingen (nog maar 2 jaar geleden!) drastisch wijzigde ten faveure van thuisopvang en werkende vrouwen, nu een koerswijziging van 180 graden instuurt. Hierdoor worden niet alleen kleine kinderen ernstig gedupeerd door bijna verplichte crècheopvang, maar tevens worden duizenden "kleine zelfstandigen" - gastouders dus - gedwongen om op een andere manier in hun inkomen te voorzien. Gezien het profiel van de gemiddelde gastouder (vaak oudere dames en lager opgeleiden) betekent dit in veel gevallen automatisch terugvallen op een uitkering. En dan hebben we het nog niet eens over nu werkende vaders en moeders die een goede opvang van hun kinderen belangrijker vinden dan de eigen baan. En dus (ten dele) zullen gaan stoppen met werken.