Controle kinderopvang anders organiseren

‘Meer aandacht voor toezicht kinderopvang nodig’, las ik afgelopen donderdag op werkeninkinderopvang.nl.

De GGD wordt op dit moment geacht kinderopvanginstellingen te controleren en dus ook de gastouderbureaus. Dat blijkt onhaalbaar. Dat weten we en dat wordt ook nog eens bevestigd in het rapport "Kwaliteit gemeentelijk toezicht Kinderopvang 2007". Maar in plaats van ontlasting van de GGD, gaat het nieuwe wetsvoorstel van Dijksma nog een stap verder. De Staatsecretaris wil graag dat de GGD alle duizenden oppasadressen gaat controleren die door de gastouderbureaus worden bemiddeld.

Het masterplan luidt als volgt:
‘Gemeenten zouden meer aandacht moeten hebben voor de continuïteit en borging van de kennis over kinderopvang. Volgens de inspectie kan op eenvoudige wijze veel worden gewonnen door de gemeenten. Gemeenteambtenaren zouden meer tijd moeten krijgen voor kinderopvang zodat zij meer deskundigheid opbouwen. Samen met de Vereniging Nederlandse Gemeenten en GGD-Nederland implementeert de inspectie momenteel een geautomatiseerd landelijk systeem, dat het gehele toezichtproces vanaf 1 januari 2010 beter gaat ondersteunen. De inspectie wil gemeenten waar het toezicht goed verloopt in 2009 betrekken bij verbeteracties in gemeenten waar dit niet het geval is.’

Ik vrees echter dat hiermee een nog groter uitvoeringsprobleem en onnodige bureaucratie ontstaat.

Er is een simpele en zeer effectieve oplossing: De invoering van een landelijk register waarbij gastouders en iedereen die gebruik maakt van gastouderopvang wordt ingeschreven. Bij aanmelding moet elke oppassituatie aan alle kwaliteitseisen voldoen en alleen dàn ontvangen de desbetreffende ouders kinderopvangtoeslag. De gastouderbureaus zijn verantwoordelijk voor de aanmelding en het bewijs dat aan alle wettelijke eisen wordt voldaan en de controles zijn uitgevoerd. Daarmee zorg je voor 100% controle en voorkom je vertraging bij de start van de opvang (omdat de GGD niet voldoende capaciteit heeft om de gastouder vooraf te bezoeken). De gastouderbureaus hebben hiervoor de kennis en kunde in huis en zijn hierin gespecialiseerd. De bureaus die dat niet hebben - de beunhazen - vallen af. Ook heeft de belastingdienst dan een register waarin zij steekproefsgewijs haar controles kan uitvoeren.

Drie vliegen in één klap:

1. waterdicht controlesysteem;
2. beunhazen vallen af;
3. belastingdienst kan eenvoudig controleren.

Dit idee voor een landelijk register – ook wel het register gastouderopvang (CRG) genoemd – komt van het Platform Kwaliteit Gastouderopvang en past naadloos in het streven van de overheid naar versimpeling en deregulering waar mogelijk.