"Asjemenou?!", zou Loekie hebben gezegd als 'ie las wat ik laatst las. Er staat iets ridicuuls in de 'Verzamelwet Kinderopvang 2012' die binnenkort in de Tweede Kamer wordt behandeld. Denkt de minister misschien dat het beroep van gastouder geen serieus vak is maar een hobby, een plezierig tijdverdrijf?
In de Verzamelwet staat namelijk dat gastouders voortaan niet meer in aanmerking komen voor kinderopvangtoeslag voor opvang die zij inkopen tijdens hun gastouderwerkzaamheden. Het idee daarachter lijkt te zijn dat ze 'toch gewoon ook op hun eigen kinderen kunnen passen'?
Laatst was ik bij gastouder Simone. Al drie jaar werkt zij drie dagen in de week voor een groot gezin, bij de vraagouders thuis. Beide ouders hebben een drukke baan en vooral ook wisselende werktijden. Simone heeft sinds een jaar zelf ook een kleintje. Eén dag in de week neemt ze die mee naar haar werk. Maar die andere dagen kan dat eenvoudigweg niet. Ze haalt de gastkinderen van school, gaat met ze fietsen of naar de voetbaltraining en vergezelt de oudste bij een voorstelling op de muziekschool. Die kleine meid van Simone is echt een schatje, maar dit wordt haar te veel. Vandaar dat Simone zelf ook kinderopvang nodig heeft.
Simone schrok toen ze hoorde dat zij zodirect geen recht meer heeft op kinderopvangtoeslag. Want hoewel ze gastouder nog steeds een bijzonder lonend beroep vindt, kan ze er helaas geen bruto kinderopvangrekening van betalen. Bovendien vindt ze het oneerlijk dat deze regel niet geldt voor haar collega leidsters op de kinderdagverblijven of de buitenschoolse opvang. Moet ze stoppen met werken? En de kinderen dan, die zich aan haar zijn gaan hechten? En hun ouders, die met hun flexibele werktijden niet bij de standaard kindercentra terecht kunnen?
Nou zit de minister natuurlijk wel met een probleem in zijn maag. Er schijnen namelijk mensen zonder werk te zitten, die voor elkaar 'gastouder' spelen. Zo hebben ze zogenaamd allebei werk én komen ze allebei in aanmerking voor een kinderopvangtoeslag. Natuurlijk zijn we het er met z'n allen over eens dat daar een stokje voor moet worden gestoken. Maar zoals wel vaker blijkt, schort 't 'm in de uitvoering. Te vaak zit de minister om tafel met mensen die de primaire focus op andere takken van kinderopvang hebben gericht. De wet wordt dan met onvoldoende kennis en achtergrond aangepast. En de gastouderbranche is daar dan weer de dupe van.
Gelukkig heeft de minister ons blog nog, met dé sluitende oplossing voor dit probleem:
Zorg er voor dat mensen nooit uitsluitend elkaars vraagouder én gastouder kunnen zijn.
Simple and effective. Dan is het probleem opgelost. En Simone? Die kan haar beroep ook in de toekomst blijven uitoefenen!
De Verzamelwet kinderopvang 2012 wordt binnenkort besproken in de Tweede Kamer. Wil je weten wat er in staat? Klik dan hier.
dinsdag, oktober 04, 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten