Gelukkig is er gastouderopvang

Scholen, niet ouders zijn verantwoordelijk voor buitenschoolse opvang van kinderen. Zo werd vastgesteld in het algemeen overleg over kinderopvang afgelopen december, waarvan ik onlangs het verslag ontving. In wezen houdt deze vaststelling niet meer in dan een verschuiving van de verantwoordelijkheid. Dat blijkt.

"Gelukkig is er gastouderopvang", zegt mevrouw Dezentjé Hamming-Bluemink (VVD). “Dat is een ontlasting van de wachtlijsten en bereikbare kinderopvang is weer een stap dichterbij.”

Maar ze waarschuwt ook, samen met mevrouw Kranenveld (PvdA): “Met dit kabinet dreigt de betaalbaarheid [van kinderopvang] toch ook wel in het geding te komen.”(…) “Aan de ene kant is er een groep hardwerkende mensen die vooral aan het werk moet blijven en de regelingen nodig heeft. Aan de andere kant is er een groep profiteurs, laat ik het zo maar gewoon zeggen, die de kinderopvangregeling niet voor de juiste doeleinden gebruikt. Zij maken de regeling dus onbetaalbaar en houden de capaciteit bezet die zo hard nodig is”, aldus Dezentjé Hamming.


Goed punt. Oplossing? Koppel de opvangtijden aan de werktijden. Dat wil zeggen: je hebt recht op opvangvergoeding voor de uren die je werkt. Die koppeling is echter makkelijker gezegd dan gedaan, dat weten we. Zeg dan: ouders kunnen een tegemoetkoming aanvragen over maximaal 5 dagen (alleenstaanden) of 3 dagen in de week (twee-oudergezinnen) en in totaal nooit voor meer dan 40 uur. Daarmee voorkom je excessen en maak je misbruik onaantrekkelijk.

Zie ook het PKGO's Totaalplan Kinderopvang, paragraaf 1.1 Geen declaratie niet gebruikte uren en maximalisering declarabele opvanguren .